Témoignages

Op een nare dag werd mijn echtgenote getroffen door een dubbele hersenbloeding. Aanvankelijk kon ons leven mits enkele kleine aanpassingen best nog enige tijd verder verlopen zoals wij het gewend waren. Wel werden voor haar fundamentele zaken zoals met de hand schrijven geen evidentie meer. Vanzelfsprekend was dat ook psychisch een zware dobber. Drie valpartijen later werd ze opgenomen in het UZ waar een operatie werd uitgevoerd om overtollig hersenvocht te laten wegvloeien. Uiteindelijk bleek dat thuis blijven wonen geen optie meer was en verhuisde zij naar WZC Ramen & Poel.

De voornaamste reden waarom wij voor deze campus kozen was omdat wij daardoor nog geruime tijd als koppel verder konden leven. Nadat ik was ingetrokken in de assistentiewoningen van WZC Ramen & Poel stak ik elke dag omstreeks 8u00 de straat over, ging ontbijt gaan ophalen en konden we zo driemaal per dag samen tafelen.

Zo lang als mogelijk poog ik mijn dagelijks leven verder te laten lopen als vroeger. Dit houdt onder meer bezoeken van cultuurhuizen (MSK/SMAK, De Bijloke, NTG, Sfinx). Daarnaast is een attractief punt dat de buurt goed is voorzien van restaurants en andere horecabedrijven. Kortom, hier wonen in de binnenstad is voor mij een belangrijk facet.

Door onze ouderdom en het begin van de ziekte van mijn echtgenote, waren we reeds lang op zoek naar een home. Tijdens de opendeurdagen zijn we op campus Ramen en Poel gestoten en gebleven. Nadien is mijn echtgenote naar het woonzorgcentrum gegaan aan de overkant en goed opgevangen.

Positief is wel dat we beiden goed begeleid worden. Dagelijks kan ik mijn echtgenote bezoeken. Van onze adviseur in de assistentiewoningen niets dan goeds.

Het ziekenhuis waar ik verbleef nadat ik gevallen was, koos ervoor om me over te brengen naar dit woonzorgcentrum. Ik ben blij en tevreden dat ik hier mag verblijven en alles heb wat ik nodig heb.

Ik ben zeer tevreden van het verzorgend personeel en vind de grote kamer een echte meerwaarde waar ik heel tevreden van ben.